Python Introduction
پایتون چیست؟
پایتون یک زبان برنامه نویسی محبوب است که در سال 1991 توسط Guido Van Rossum طراحی شده است.
برای چه کارهایی استفاده میشود؟
- web development (server-side)
- software development
- mathematics
- system scripting
پایتون میتواند در سمت سرور برای ایجاد برنامه های تحت وب به کار گرفته شود.
پایتون میتواند در کنار برنامه های دیگر برای ایجاد یک workflow مورد استفاده قرار گیرد.
پایتون میتواند به پایگاه های داده متصل شود و همچنین میتواند فایل ها را بخواند و روی آن ها تغییر ایجاد کند.
پایتون میتواند روی داده های عظیم (big data) کار کند و به عملیات های پیچیده ریاضی رسیدگی کند.
پایتون میتواند برای نمونه سازی های سریع (rapid prototyping) مورد استفاده قرار گیرد و یک نمونه سریع را برای توسعه دهندگان نرمافزار ایجاد کند.
چرا از پایتون استفاده کنیم؟
پایتون بر روی پلتفرم های مختلفی مانند windows, Mac, Linux, Raspberry Pi و غیره در دسترس است.
گرامر پایتون ساده و بسیار شبیه به زبان انگلیسی است.
گرامر پایتون به توسعه دهندگان نرمافزار این امکان را میدهد که برنامه ها را با تعداد خطوط کمتری بنویسند.
پایتون روی یک سیستم interpreter اجرا میشود به این معنی که بعد از نوشتن هر خط کد میتواند آن رابلافاصله اجرا کند و معنی آن این است که prototyping میتواند بسیار سریع باشد.
پایتون از روال های رایج برنامه نویسی مانند procedural, object-oriented و functional پشتیبانی میکند.
باید بدانید که...
آخرین نسخه اصلی پایتون، Python 3 است که ما از این نسخه در آموزش استفاده میکنیم. با این حال Python 2 که تنها به دلایل امنیتی به روز میشود همچنان محبوب است.
در این آموزش میتوانیم برنامه ها را در یک ویرایشگر متن ساده بنویسید یا از ابزار های یکپارچه توسعه (IDE) ها مانند Pycharm, Atom, Netbeans, Eclipse, VS code یا هر ویرایشگری که پایتون را پشتیبانی کند استفاده کنید که برای مدیریت برنامه های بزرگ مناسب تر هستند.
مقایسه Syntax پایتون با دیگر زبانهای برنامه نویسی
گرامر پایتون به گونه ای طراحی شده تا قابلیت خوانایی بالایی داشته باشد آنچنان که اگر برنامه ای به زبان پایتون را میخوانید گویی که یک متن انگلیسی را میخوانید.
پایتون پایان یک دستور را با رفتن به خط بعدی مشخص میکند برخلاف زبان های دیگر که از پرانتز یا ; استفاده میکنند.
پایتون برای مشخص کردن محدوده بخش های داخلی یک حلقه، کلاس، تابع و… از دندانه گذاری استفاده میکند. همان جایی که دیگر زبان ها از {} استفاده میکنند.
